Mijnhout
Een vervoer dat tegelijk met de sluiting van de kolenmijnen is verdwenen betreft het transport van mijnhout. Onder mijnhout verstaan we op maat gezaagde, niet al te dikke, boomstammen die vanuit bosrijke gebieden naar de mijnen werden gebracht en daar dienden ter ondersteuning en versteviging van de onderaardse mijngangen. Voor dit vervoer werden de bekende open tweeassige 'kolenbakken' gebruikt die vanuit de mijnen beladen met kolen vertrokken en op de terugweg gelijk het mijnhout mee terug namen; dat bespaarde een lege terugreis van de wagens en was een mooi staaltje van efficiënte wageninzet.
Benodigdheden
- dunne, rechte takjes van 3 mm doorsnee, met een totale lengte van ongeveer 2 á 3 m
- stukje styropor (piepschuim), 12 x 5 cm, 5 á 10 mm dik
- witte houtlijm
- ijzerzaagje, mesje of schaar
- tweeassige open kolenwagen
De wagen
In model gebruiken we kolenbakjes, die zowel in de houten als stalen wagen uitvoering in verschillende versies door de modelspoorfabrikanten worden geleverd. Gezien de periode waarin dit vervoer voorkwam komen eigenlijk alleen wagens met beschriftingen uit de tijdperken 2 en 3 in aanmerking, het komt onwaarschijnlijk over als een rode DB Cargowagen beladen met mijnhout rondrijdt, maar wie weet...
Eindresultaat
Beschrijving
Het rechtopstaande mijnhout
Voor het mijnhout gebruiken we dunne takjes (zo recht mogelijk) die in elke tuin of plantsoen wel zijn te vinden. Denk er aan dat ze absoluut niet te dik mogen zijn. In H0 valt dan te denken aan 3 mm. doorsnee. We knippen/snijden/zagen ze in stukjes van gelijke lengte en wel zodanig dat ze rechtopstaand in de wagen een stukje bovende wagenzijkant moeten uitsteken. Dit moet proefondervindelijk worden vastgsteld, maar voor H0 komt het neer op zo'n 2 é 3 centimeter. We maken nu ongeveer 100 van die stukjes,waarbij er onderling natuurlijk best enig lengteverschil van enkele millimeters mag zijn (dit staat ook natuurgetrouwer).
Het plaatsen van het rechtopstaande mijnhout
De binnenwanden van de wagenzijkanten gaan we vervolgens insmeren met witte houtlijm. Dit gaat het beste met een penseeltje. De takjes worden rechtopstaand enkelvoudig tegen de zijwanden vastgezet. Uit styropor snijden we een rechthoekig blokje dat precies tussen de aangebrachte houtjes in het midden van de wagen past. Dit klemt het hout dus vast en moet bijna even hoog zijn als de zijwand van de wagen. Het ligt dus in elk geval onder de hoogte van de rechtopstaandestammen. De bovenkant hiervan wordt ingesmeerd met een dikkelaag houtlijm.
Het liggende mijnhout
Wederom snijden/zagen/knippen we takjes af nu met een lengte die (van zijwand tot zijwand) past tussen de rechtopstaande stammen; even breed dus als het ingebrachte stuk piepschuim. Deze takjes worden opgelijmd en imiteren zo de stapel hout die in de wagen ligt tussen de rechtopstaande stammen aan de randen.
Variant op thema
De wagen is nu klaar en kan aan zijn reis naar de mijnen beginnen. Een andere werkelijkheidsgetrouwe variant is om de wagen geheel te beladen met rechtop